Riet Fiddelaers-Jaspers is een bekende rouw- en traumatherapeute in Nederland. Er zijn diverse boeken van haar verschenen. Ook bespreekt zij verschillende onderwerpen die te maken hebben met rouw en verlies zowel op televisie, in kranten en bladen als via een podcast.
In haar nieuwe boek ‘Natriltijd’ gebruikt zij de metafoor van de storm om aan te duiden dat wij allemaal in situaties kunnen belanden waarin ons leven overhoop wordt gehaald. Zoals Riet uit eigen ervaring beschrijft; ‘gebeurtenissen waarin ik mijn leven moest herwaarderen en vooral de weg naar mijzelf moest terugvinden’. De titel duidt aldus Riet op de periode na de storm waarin je de scherven bij elkaar raapt en samenvoegt tot een geheel. Het is interessant om te lezen dat dieren veel beter dan mensen weten hoe te handelen bij levensbedreigende situaties: voor hen is het heel normaal om na een schrikreactie te beven en te trillen, daar waar wij nogal eens geneigd zijn om dit als een teken van oplopende spanning te zien in plaats van als een helende reactie.
Riet neemt je mee vanaf het moment dat het ergens begint te rommelen in de verte, naar de opstekende storm en het leven in onstuimig klimaat, tot en met het opnemen van de stormschade. Zij doet dit op haar eigen wijze door veel voorbeelden te gebruiken uit haar eigen leven en dat van anderen, ondersteund met mooie teksten en uitspraken van onder andere Edith Eger.
Ze legt in heldere en toegankelijke taal uit hoe een crisis verloopt, hoe ieder mens daar anders op reageert en wat zou kunnen helpen om door de crisis heen te komen. Riet benadrukt daarbij de belangrijke therapeutische werking van de steun van mensen om je heen. Aan het einde van ieder hoofdstuk staan een aantal oefeningen die je als lezer kunt toepassen of kunt gebruiken binnen verschillende werkvelden.
Het boek is geschreven ten tijde van de coronacrisis, wat als een collectief verlies kan worden bekeken. Riet schrijft dat bij een collectief verlies iedereen in de eerste periode eensgezind is en zich verbonden voelt met elkaar. Wanneer mensen zich niet gezien en gehoord weten, kan een gevoel van desillusie intreden en een breuklijn ontstaan binnen groepen mensen. Volgens Riet is goede communicatie van essentieel belang waarbij daadwerkelijk wordt geluisterd, ook al kan niet aan ieders behoefte worden voldaan.
Het boek wordt afgesloten met een zestal korte verhalen van mensen die ondanks of misschien wel dankzij de storm in hun leven over voldoende veerkracht beschikken om verder te gaan en ieder op hun eigen manier het verlies in hun leven verweven. Het boek is niet alleen een aanrader om te lezen, zeker ook om aan iemand te geven in deze voor sommige mensen toch wel moeilijke decembermaand.
Coby Ouwehand