Jij ontbreekt aan mij – Mirjam Rothenstreich

Het onvoorstelbare gebeurt: In 2010 verliest Mirjam haar enige zoon Tonio, 21 jaar oud, bij een verkeersongeluk. Haar man Adri van der Heijden schreef over Tonio’s leven en dood een requiem roman, die ook verfilmd is.
Nu is het 13 jaar later en het verdriet en gemis worden niet minder bij Mirjam. Zij schrijft in een zelfonderzoek over haar leven als moeder zonder kind, over het overleven eigenlijk. In een aantal korte hoofdstukken komt steeds één aspect van haar leven met dit gemis naar voren : pakjesavond, Kerstmis, tandenpoetsen, naar de supermarkt gaan, mensen ontmoeten, voorwerpen en plaatsen met herinneringen. Alles in haar leven is doordrenkt met het ontbreken van haar kind. Ze is bang dat mensen haar gaan vragen of ze kinderen heeft.
Voor een moeder of vader zonder kind is geen aanduiding. Als je je partner verliest, ben je weduwe/weduwnaar, als je je ouders kwijt bent, ben je wees. Altijd moet ze het met veel woorden uitleggen met het risico dat het verdriet naar boven komt in ongemakkelijke situaties.

Mirjam zoekt geen uitweg of oplossing voor haar gemis. Ze wil door het missen haar zoon dichtbij zich houden. Het is haar zoon, ook lijfelijk, hij is gevormd uit haar cellen en die van Adri. Iedereen die een kind heeft, kent de angst om het kwijt te raken maar het blijft onvoorstelbaar wat iemand meemaakt die dit overkomt.

Dit boek brengt je wat dichterbij mensen die een kind verloren en hoe dit verdriet levenslang met hen meegaat. Teksten zijn regelmatig hartverscheurend, maar soms ook opmerkelijk licht. Het is een aanrader voor iedereen die een kind verloor of als je dit van dichtbij meemaakt in je omgeving en je wil inleven.

Nienke Lamsma