Rouw raakt je op alle vlakken van het leven. Niets lijkt meer zoals het was. Het gaat er niet alleen om te leren leven met een onverteerbaar verlies, maar vaak lijkt het of je je tot alles wat er op je pad verschijnt opnieuw moet verhouden. Wat is ware vriendschap? Goede zelfzorg? Hoe ga ik om met schuld en schaamte? Hoe maak ik moeilijke keuzes? Wie ben ik nog als vader, moeder, zoon, dochter?
De teksten van O’Donohue zijn geschreven als liefdevolle zegeningen, die je ondersteunen als het leven te zwaar lijkt om alleen te dragen. Als een vriend die naast je staat, weet de schrijver met precies de juiste woorden te omschrijven hoe je je voelt, én, en dat is de kracht van zijn werk, hij brengt je iedere keer weer naar die plek in jezelf waar je oog weer schoonheid kan ontdekken.
De teksten gaan niet uitsluitend over rouw, maar raken ook aanverwante thema’s als eenzaamheid, leed, moed of uitputting.
Een boek dat niet alleen troost biedt aan rouwenden, maar ook een brug kan slaan tussen de omgeving en degene die rouwt. Als woorden tekort schieten omdat je weet dat elke nuance er toe doet, kan het sturen van een gedicht uit dit prachtige boek nét die troost bieden, die je zo graag zou willen geven.
Nanette kant