Een boek over de dood en daarmee een andere kijk op het leven, geschreven door Geerteke van Lierop naar aanleiding van het plotseling overlijden van haar vriend Bas.
Ze schreef het voor iedereen die op een volslagen onverwacht moment een geliefde verliest. Ze gebruikt een heel persoonlijke stijl en daardoor krijg je zicht op wat er met haar gevoel gebeurt, hoe ze ineens het gevoel van tijd en ruimte anders beleeft en hoe ze zich buiten het leven voelt staan. Hoe daarin ogenschijnlijk “gewone” ontmoetingen met mensen, die even echt contact met haar maken, haar weer een beetje optillen. Daarmee laat ze zien wat het verdriet haar gebracht heeft en dat ze, meer dan voorheen, van het leven en de waardevolle momenten in het leven is gaan houden.
Ze wisselt haar persoonlijk verhaal, wat overigens erg kwetsbaar, maar toch licht, beschreven wordt, af met korte stukjes poëzie, waarin misschien nog wel kernachtiger het gevoel wordt verwoord, dat velen zullen herkennen, die plotselinge een geliefd persoon hebben verloren. In dit geval door de dood, maar ook voor hen die op een andere manier plotseling afscheid van een geliefde hebben moeten nemen, is het ook erg herkenbaar en troostrijk om te lezen.
Omdat het gevoel van verlies bijna niet in woorden alleen valt te omschrijven, heeft zij ernaast ervaren hoe kunstobjecten of voorstellingen soms nog meer haar gevoel belichamen. Naar deze stukken verwijst ze dan ook. In haar lezingen, die ze regelmatig in het land geeft, laat ze die objecten ook zien.
Voor hen die recent geconfronteerd zijn met een groot verlies, maar ook voor degenen voor wie het al langer geleden is, is dit een zeer herkenbaar en troostend boekje.
Janneke van Zuilichem