Op de boekenlijst van TrösT komt een aantal boeken over zelfmoord voor. Het is belangrijk dat mensen die er mee te maken krijgen er over kunnen lezen en herkenning en erkenning kunnen vinden in de ervaringen van anderen. Vooral ook omdat het zo vaak een beladen gemis is, dat zich niet altijd laat delen.
Er is in de samenleving sinds een jaar of tien gelukkig iets aan het veranderen in de manier waarop er over zelfmoord wordt gedacht, lezen we in dit boek. Van het machteloze gevoel van ‘er is niets aan te doen’ en ‘zo vaak gebeurt het niet’ verschuiven we naar erkennen dat het voorkomt en wel schrikbarend veel vaker dan we dachten en de houding van zoeken en opnieuw zoeken naar wat je wel kunt doen om het te helpen voorkomen en wat er voor hulpverlening voorhanden is.
Preventief is het bespreekbaar maken van zelfdoding een belangrijke stap. Maar wat moet je met een positief antwoord op je vraag naar zelfmoordgedachten, als je geen idee hebt wat je daar dan verder mee moet?
Auteurs hebben in een overzichtelijk en zeer goed leesbaar boek het onderwerp zelfmoord vanuit allerlei perspectieven behandeld. Ze beginnen bijvoorbeeld met een uitleg waarom ze kiezen voor het woord zelfmoord en niet zelfdoding of suïcide in hun titel. Dat beantwoordt een vraag die bij mij al voor het lezen op was gekomen. Zo laten ze ook zien dat het van belang is in gesprekken eerst af te tasten welke benaming de gesprekspartners het beste past.
Het is een belangrijk en actueel boek waar de volgende vragen aan de orde komen.
Wat kunnen we doen om suïcide te voorkomen?
Hoe maken we zelfmoord bespreekbaar en zorgen we dat iemand de last van zijn doodswens niet alleen draagt?
Hoe kunnen naasten en professionals daarin beter samenwerken?
Hoe vormen we een maatschappelijk vangnet?
Het boek Doodzonde. ‘Zelfmoord is nooit alleen’ is net verschenen. En het is een aanrader niet alleen voor behandelaars, therapeuten, huisartsen en andere hulpverleners maar ook voor alle mensen (familie, vrienden huisgenoten) uit de omgeving van iemand met suïcidale gedachten.
Mariëlle Bedaux
Oktober 2020